خواب شفاف و تجربه‌ی خروج از بدن: آسان­ترین تکنیک

چرخه­ی تکنیک­های غیرمستقیم شامل تلاش برای جداشدن، بلافاصله پس از بیدارشدن است، و اگر این کار با موفقیت انجام نشود، سریعاً و ظرف مدت یک دقیقه چرخشی در میان سایر تکنیک­ها انجام می­شود تا زمانی که یکی از آنها موثر واقع شود، و بعد از آن جدا شدن از بدن امکان­پذیر خواهد بود. معمولا برای رسیدن به نتیجه 1 الی 5 بار تلاشِ صحیح کافی است.

تکنیک­های که در زیر توضیح داده شده است هم هنگام بیدارشدن از چرت روزانه و هم در نیمه شب بسیار موثر واقع خواهد شد.

 گام 1: یک خواب 6 ساعته داشته باشید و سپس با زنگ ساعت بیدار شوید

(می توانید از این گام چشم­پوشی کنید)

شب قبل از یک روز تعطیل یعنی زمانی که لازم نیست زود از خواب بیدار شوید، در همان ساعت همیشگی به رختخواب بروید و ساعت خود را طوری تنظیم کنید که 6 ساعت بعد شما را بیدار کند. پس از شنیدن زنگ ساعت، باید از جا بلند شده و یک لیوان آب بنوشید، به دستشویی بروید و این دستورالعمل­ها را مجدداً مطالعه کنید.

 گام 2: با داشتن یک قصد و نیت دوباره به خواب بروید

(می­توانید از این گام چشم­پوشی کنید)

پس از 3 الی 50 دقیقه بیداری، به رختخواب برگردید و توجه خود را بر این نکته متمرکز کنید که در هریک از مراحل بیداری بعدی، چگونه چرخه­های تکنیک­های غیرمستقیم را اجرا خواهید کرد تا بدن خود را ترک کرده و برنامه ای را که آماده کرده­اید اجرا کنید. هریک از بیداری­های بعدی باید به طور طبیعی اتفاق بیفتد. اگر اتاق بیش از اندازه روشن است می توانید از یک چشم­بند مخصوص استفاده کنید. اگر سروصدا وجود دارد، از گوش­گیر استفاده کنید.

در این اثنا توجه خود را بر این نکته متمرکز کنید که چگونه می­خواهید بدون تکان دادن جسم فیزیکی خود از خواب بیدار شوید. این کار اجباری نیست ولی تأثیر تکنیک­های غیرمستقیم را تا حد زیادی افزایش می‌دهد.

حالا برای 2 الی 4 ساعت به خواب بروید ولی از بیداری­های طبیعی که در طول این بازه­ی زمانی پیش می­آید بهره ببرید. این بیداری­ها بسیار بیشتر از حدمعمول اتفاق خواهد افتاد. پس از هربار تلاش- چه موفقیت­آمیز باشد چه نباشد- باید درست با همان نیتِ بیدار شدن و تلاش دوباره به خواب بروید. با این کار خواهید توانست در طول مدت یک صبح، بارها تلاش کنید.

 گام 3: در لحظه‌ی بیدار شدن، جدا شوید

هز زمان که دوباره بیدار می شوید، سعی کنید که حرکت نکرده و چشم­های خود را باز نکنید. در عوض بلافاصله تلاش کنید تا از بدنتان جدا شوید. حدود %50 موفقیت تکنیک­های غیرمستقیم در طول مدت این مرحله­ی ساده حاصل می شود- این مرحله آنقدر ساده است که افراد حتی تصور نمی­کنند که بتواند موثر واقع شود.

برای جدا شدن از بدن صرفاً سعی کنید بایستید، به بیرون بغلطید یا در هوا غوطه­ور شوید. سعی کنید که این کار را با بدن خیالی خودتان (یعنی بدن لطیف) انجام دهید ولی ماهیچه­های فیزیکی خود را حرکت ندهید. به خاطر داشته باشید که این کار مانند حرکات فیزیکیِ معمولی است. وقتی لحظه‌ی موردنظر فرا رسید، فکر خود را بیش از حد به چگونه انجام دادن آن مشغول نکنید. در طول لحظات اولیه بعد از بیدار شدن، سرسختانه تلاش کنید تا به هرنحو ممکن از بدنتان جدا شوید. احتمالاً به طور شهودی خواهید دانست که چگونه این کار را باید انجام دهید.مهم­­ترین چیز این است که بیش از حد فکر نکنید و اولین ثانیه­ها پس از بیداری را از دست ندهید.

 گام 4: تکنیک­های چرخش بعد از تلاش برای جدا شدن

در صورتی­که جدایی فوری موفقیت­­آمیز نباشد – که بعد از 3 الی 5 ثانیه معلوم می شود- بلافاصله در همان زمان و مکان کار خود را شروع کنید تا 2 یا 3 مورد از تکنیک­هایی را که برایتان آسان­تر هستند جایگزین کنید، تا زمانی که یکی از آنها موثر واقع شود. وقتی این اتفاق افتاد، می توانید دوباره برای جداشدن تلاش کنید. 2 یا 3 مورد از پنج تکنیک زیر را انتخاب کنید تا بتوانید در زمان بیداری آنها را جایگزین نمایید:

 چرخش

برای مدت 3 الی 5 ثانیه، سعی کنید به شکل هرچه شفاف­تر خود را در حال چرخش به دو طرف در طول محورِ بین سر تا شست پای خود تصور کنید. اگر هیچ حسی پیدا نکردید، به سراغ تکنیک دیگر بروید. اگر یک حس واقعی یا حتی یک حس ضعیفِ چرخش پیدا کردید، توجه خود را بر این تکنیک متمرکز کنید و با انرژی بیشتری بچرخید. به محض اینکه حس چرخش پایدار و واقعی شد، باید از آن به عنوان یک نقطه‌ی شروع استفاده کرده و جدا شوید.

 تکنیک شناگر

برای مدت 3 الی 5 ثانیه، سعی کنید به شکل هرچه واضح­تر خود را در حال شنا یا انجام حرکات شنامانند با بازوان خود تصور کنید. سعی کنید به نحوی این حرکات را به صورت هرچه شفاف­تر احساس کنید. اگر اتفاقی نیفتاد، به سراغ تکنیک دیگر بروید. اگر حس شناکردن را پیدا کردید لازم نیست از تکنیک دیگری استفاده کنید بلکه تنها حس­های ایجاد شده را بیشتر کنید. سپس حس واقعی شناکردن در آب به سراغتان خواهد آمد . این همان فاز (خواب شفاف و تجربه‌ی خروج از بدن) است – و وقتی در فاز هستید نیازی به جدا شدن نخواهد بود. با این وجود اگر این حس به جای آب در تختخواب ایجاد شد، لازم است از یک تکنیک جداسازی استفاده نمایید. از حس شنا به عنوان یک نقطه­ی شروع استفاده کنید.

 مشاهده­ی تصاویر

با دقت به فضای تهی که مقابل چشمان بسته­تان قراردارد نگاه کنید. اگر هیچ اتفاقی نیفتاد، به سراغ تکنیک دیگر بروید. اگر هرنوع تصویری را مشاهده کردید، به آن خیره شوید تا به شکل واقعی درآید. سپس درست در همان لحظه و در همان جا از بدنتان جدا شوید یا اجازه دهید که به داخل تصویر کشیده شوید. هنگام نگاه کردن به تصویر، نباید جزییات را بررسی کنید چون ممکن است تصویر ناپدید شود. لازم است که به تصویر با دقت نگاه نکنید تا آن به شکل واقعی­تر دربیاید.

 تجسم دست­ها

برای 3 الی 5 ثانیه به شکلی واضح و شفاف تصور کنید که دستان خود را در نزدیکی چشم­هایتان به هم می مالید. سعی کنید دست­هایتان را در مقابلتان حس کنید، آنها را ببینید و حتی صدای مالیدن آنها به یکدیگر را بشنوید. اگر اتفاقی نیفتاد، از تکنیک دیگر استفاده کنید. در صورتی­که هریک از حس­های گفته شده در شما ایجاد شد، به استفاده از این تکنیک ادامه دهید و آن را بیشتر کنید تا زمانی که کاملاً واقعی شود. سپس خواهید توانست از حس­های ایجادشده به عنوان یک نقطه‌ی شروع استفاده کرده و برای جدا شدن از بدن تلاش کنید.

 حرکات خیالی

 سعی کنید پاها یا دست­های خیالی خود را برای 3 الی 5 ثانیه حرکت دهید. تحت هیچ شرایطی ماهیچه­های خود را حرکت ندهید و چنین حرکتی را تصور نکنید. به عنوان مثال، سعی کنید خود را به شدت به طزف پایین وسپس بالا فشار دهید، به راست و چپ حرکت کنید و … . اگر هیچ اتفاقی نیفتاد، از تکنیک دیگری استفاده کنید. اگر ناگهان حرکت واقعی خفیف یا ضعیفی را حس کردید، توجه خود را بر تکنیک متمرکز کنید و سعی کنید دامنه­ی حرکت را تا جایی که می توانید گسترش دهید. وقتی توانستید حداقل 4 اینچ حرکت کنید، بلافاصله سعی کنید تا از بدن خود جدا شوید.

تنها چیزی که در هربار تلاش به آن احتیاج دارید این است که بین 2 تا 3 تکنیک را به نوبت، و هریک را برای مدت 3 الی 5 ثانیه به کار ببرید. این امر به چرخه­های تکنیک­های غیرمستقیم منجر می شود، که در آن فرد در طی مدت یک دقیقه تکنیک­ها را یکی بعد از دیگری جانشین یکدیگر می کند تا بالاخره تکنیک مناسب را پیدا کند. بسیار مهم است که در طول مدت تلاش، چرخه­های 2 الی 3 تکنیک کمتر از 4 عدد نباشد ولی همه‌ی آنها ظرف مدت یک دقیقه انجام شود.

به عنوان مثال، کل فرایند می تواند به صورت زیر انجام پذیرد: یک اجراکننده ( فردی که خواب شفاف و تجربه‌ی خروج از بدن را انجام می دهد) در ساعت 11:30 شب به رختخواب می­رود و زنگ ساعت خود را روی ساعت 6 صبح تنظیم می­کند؛ در ساعت 6 با صدای زنگ ساعت بیدار می شود، دستشویی می رود، کمی آب می نوشد و تکنیک­های غیرمستقیم و همچنین برنامه‌ی موردنظر خود برای فاز را به خاطر می­آورد (مثلا نگاه به آینه و پرواز به مریخ)؛ در ساعت 6:05 این فرد مجدداً و با نیت ورود به فاز در هریک از مراحل بیداری بعدی، به خواب می رود؛ در 7:35 صبح (یا هرگاه بیداری به صورت طبیعی اتفاق بیفتد) فرد به طور غیرمنتظره بیدار می شود و بی­درنگ تلاش می­کند تا در آن زمان و مکان از بدنش جدا شود؛ پس از آنکه در ظرف 3 الی 5 ثانیه موفق به جداشدن نمی شود، سعی می­کند تا عمل چرخش را انجام دهد ولی این مورد نیز ظرف 3 الی 5 ثانیه موثر واقع نمی شود؛ فرد تکنیک شناگر را نیز اجرا می­کند اما این تکنیک ظرف 3 الی 5 ثانیه اثر نمی­کند، حرکات خیالی نیز انجام می­شود ولی ظرف 3 تا 5 ثانیه تاثیری مشاهده نمی­شود. اجراکننده دوباره عمل چرخش و سپس تکنیک شناگر و حرکات خیالی را هریک به مدت 3 الی 5 ثانیه انجام می دهد؛ در چرخه‌ی سوم وی شروع به چرخش می کند و به طور غیرمنتظره­ای با موفقیت روبرو می شود- احساس چرخش ایجاد می شود؛ اجراکننده این تکنیک را ادامه می دهد و تا آنجا که می تواند سریع می­چرخد و با استفاده از حس چرخش درست در همانجا و همان وقت از بدنش جدا می شود: سپس به طرف آینه حرکت می­کند و در همه‌ی این مدت همه‌ی چیزهای اطراف را از نزدیک لمس و بررسی می­کند، که این کار حس او را افزایش می­دهد؛ وی که قبلاً در آینه نگاه کرده است، از تکنیک جایگیری استفاده کرده و خود را در مریخ می­یابد. ولی ناگهان به بدن برگردانده می شود؛ سپس بی­درنگ سعی می­کند که مجدداً از بدنش جدا شود، اما در انجام این کار ناتوان است؛ دوباره با نیت تکرار تلاش خود در بیداری بعدی و حضور طولانی­تر در مریخ به خواب می­رود؛ و کار به همین ترتیب ادامه می­یابد.

تنها موارد بالا را تکرار کنید و از تکنیکی استفاده کنید که به طبیعی­ترین شکل به ذهن شما می ­رسد. بدین ترتیب خود را در یک جهان کاملاً جدید خواهید دید: خواب شفاف و تجربه‌ی خروج ازبدن!

در صورتی­که در روز 10 الی 30 دقیقه را به تمرین این تکنیک­ها و روند کار اختصاص دهید، این روش را به خاطر خواهید سپرد و موفق­تر عمل خواهید کرد. این کار احتمال موفقیت تلاش شما هنگام بیدارشدن را تا حد زیادی افزایش می­دهد.

خواب آگاهی نیز نوعی تجربه­ی فاز محسوب می شود. اگر ناگهان در حالی که خواب هستید متوجه شوید که در حال خواب دیدن هستید، در واقع در فاز به سر می­برید. بنابراین باید سعی کنید که برنامه­ی خود را اجر کنید و آن حالت را تثبیت کنید. اگر خواب­آگاهی اتفاق بیفتد، می­توان آن را یکی از تأثیرات جانبیِ انجام تکنیک­ها به هنگام بیداری دانست. این اثر جانبی تقریباً رایج است- همیشه آمادگی آن را داشته باشید.

اگر در فاز (خواب شفاف یا تجربه‌ی خروج از بدن)، حس­های شما مبهم هستند (یعنی دید ضعیفی دارید یا حس کرختی و بی­حسی در بدنتان دارید)، سعی کنید فعالانه هرچه را که در اطرافتان هست لمس کنید و جزییات ریز اجسام را از نزدیک بررسی نمایید. این کار به شما اجازه می­دهد تا تجربه­ای واقعی­تر داشته باشید. هنگامی که نخستین نشانه­های بازگشت به بدن را مشاهده کردید (مثلاً وقتی همه چیز محو و تیره می‌شود) ، به منظور حفظ و ادامه­ی فاز باید همین کارها را انجام دهید. ­­گ­آگآاس

گام 5: پس از تلاش

بعد از هر بار تلاش (چه موفق چه ناموفق)، در صورت امکان دوباره به خواب بروید تا بتوانید در بیداری بعدی برای ترک بدن خود ( داشتن خواب شفاف) مجدداً تلاش کنید. بدین ترتیب نه تنها خواهید توانست در یک روز بدن خود را ترک کنید یا یک خواب شفاف داشته باشید، بلکه می توانید در همان روز نخست این کار را چندبار انجام دهید!

حتی ناموفق­ترین تلاش هم نباید بیش از یک دقیقه طول بکشد. اگر در طول این زمان اتفاقی نیفتاد، بسیار بهتر است که دوباره به خواب بروید و از بیداری بعدی استفاده کنید، نه اینکه سعی کنید با زور و سماجت از تلاش فعلی خود نتیجه بگیرید.